Verrassend kan je de verkiezing van Bolt niet noemen. Bolt won 10 van zijn 11 races over 100m en is ongeslagen op de 200m. Maar 2013 was ook het jaar dat de concurrentie het om allerlei redenen liet afweten. Zo werden Asafa Powell en Tyson Gay positief bevonden op het gebruik van prestatiebevorderende middelen en volgde in hun kielzog nog enkele andere Jamaïcaanse atleten. Enkel Justin Gatlin kon Bolt dit jaar kloppen in Rome. Lightning Bolt won op het wereldkampioenschap in Moskou, zij het zonder veel glans, zowel de 100, 200 als de 4x100m. Flitsend was het zeker niet, ondanks grote woorden en zijn openlijke aspiraties het wereldrecord op de 200m scherper te stellen. Met een tijd van 19.66 kwam Bolt niet eens in de buurt van zijn eigen wereldrecord. Ging het in 2008 nog allemaal vanzelf, dan geeft Bolt nu meer en meer de indruk voor elke meter te moeten zwoegen. Het flitsende is ervan af, maar Bolt staat ook vandaag nog eenzaam aan de top en het zal nog wel enige tijd duren vooraleer hij daar gezelschap krijgt.
Ook bij de vrouwen ging de titel naar Jamaïca. Ann Fraser-Pryce presteerde synchroon met Bolt, waardoor de vakjury nog weinig keuze had. Ook Pryce won drie keer goud op de 100, 200 en 4x100m en vestigde op de eerste twee nummers tevens een wereldjaarprestatie. Ook het blazoen van Fraser-Pryce blijft (voorlopig) op het vlak van dopinggebruik ongeschonden. Al weet ze net iets moeilijker houding te geven als haar om een reactie wordt gevraagd. Vandaag, maandag red, kondigde ze zelfs aan dat ze mogelijk geen grote tornooien meer loopt zolang de (valse) speculaties aan haar adres aanhouden. Dan reageert Bolt op dat vlak toch net dat tikkeltje volwassener. Maar dat men een probleem heeft in Jamaïca wat betreft doping kan natuurlijk niemand ontkennen.
Bloedtesten
Het was een drukke periode voor het WADA dit voorjaar. Zowel Asafa Powel, Veronica Campbell-Browm en Sherone Simpson werden publiekelijk aan de schandpaal genageld. Vervuilde voedingsuplementen zouden aan de oorzaak liggen van de recente golf positieve dopinggevallen op het Caribische eiland. Campbell-Brown komt er naar alle waarschijnlijkheid vanaf met een waarschuwing opgelegd door het Jamaïcaanse Anti doping agentschap (JADCO). Datzelfde JADCO draagt overigens een bedenkelijke reputatie met zich mee. Zo zou in de 6 maanden voorafgaand aan de Spelen maar één dopingcontrole buiten competitie hebben plaatsgevonden. Blijkbaar hanteert men andere normen en waarden als het op de bestrijding van doping aankomt in Jamaïca. Het WADA zit bijzonder verveeld met de zaak en stuurde onlangs een team experten ter plaatse. Het WADA zal in de toekomst meer budget ter beschikking stellen voor dopingbestrijding, en jawel voor het eerst zullen Bolt en co ook onderworpen worden aan bloedtesten. In Jamaïca loopt men met andere woorden nog lichtjaren achter. Maar of dit voldoende zal zijn voor de boswachter om de stroper te slim af te zijn?
Had het van mij persoonlijk afgehangen dan ging de titel dit jaar niet naar Bolt maar naar Ashton Eaton. Deze Amerikaan kroonde zich op overtuigende wijze tot wereldkampioen in de tienkamp. In feite is Eaton de meest complete atleet ter wereld, maar misschien ook wel de meest miskende.Hoewel decathlon aan populariteit wint staat deze discipline nog steeds in de schaduw van de sprintnummers. Eaton is er ook niet vies van harde statements te maken wat betreft dopinggebruik. Het maakt hem net iets geloofwaardiger dan pakweg Fraser-Pryce of Bolt, al steek ik ook voor Eaton zeker mijn hand niet in het vuur.
