Jonge wolven, sluwe vossen

De bomen verliezen hun bladeren, het jachtseizoen schiet zich stilaan op gang en de eerste herfststorm is alweer gepasseerd. De hoogste tijd dus om ook op deze blog over te schakelen op veldritmodus.  We mogen ons opnieuw verlekkeren op een ouderwets duel België-Nederland.

Wat heb ik als klein jongetje toch vaak zitten vloeken op die dekselse Richard Groenendaal.

Mathieu van der Poel

Groenendaal vulde met verve de leegte op die was ontstaan na het afhaken van Adri van der Poel over de Moerdijk. Het hoogtepunt voor Groenendaal, en meteen een dieptepunt voor crossminnend Vlaanderen, was het behalen van de wereldtitel in Sint-Michielsgestel in 2000.  Nota bene in zijn eigen woonplaats. Het tactische steekspel tussen een toen nog onervaren Nys en een geslepen vos als Mario De Clerq leverde prachtige beelden op van een ontredderde Nys en een tot krokodillentranen toe bewogen De Clerq. Die gebeurtenissen tekenden Nys voor de rest van zijn carrière. Tot op de dag van vandaag. Nu de wissel van de wacht in Nederland zich eindelijk voltrokken heeft en de generatie Groenendaal/Boom stilaan in het vergeetputje terechtkomt kunnen de messen opnieuw geslepen worden.

Mathieu van der Poel, David van der Poel en pitbull Lars van der Haar zijn jonge eergierige wolven die maar wat graag de hegemonie van de Belgen voor eens en altijd willen doorbreken. Afgelopen zondag demonstreerde de kleine van der Haar zijn klasse op de Cauberg. In Gieten wist Mathieu van der Poel een schijnbaar uitzichtloze situatie toch nog recht te zetten om meteen zijn eerste zege in de Superprestige op zak te steken. Een binnenkomer die kan tellen voor de nog altijd maar 19-jarige van der Poel.  En in Ronse bewees Nys dat hij op zware omlopen nog steeds zo goed als onklopbaar is. Nys torst vooralsnog op zijn eentje de hoop van de natie na het jammerlijke verlies van Niels Albert, die met hartproblemen noodgedwongen een punt moest zetten achter zijn carrière. Supertalent Wout Van Aert wil nog een jaartje rijpen bij de beloften en zal slechts sporadisch met de grote jongens koersen. Blijven over Klaas Vantornhout, Tom Meeusen en eeuwige belofte Kevin Pauwels. Aan hen om de leemte op te vullen die ontstaan is na het wegvallen van Niels Albert. Vlaanderen zit te wachten op een nieuwe kroonprins die het lef heeft Nys van de troon te stoten. Pauwels is bijzonder wisselvallig mentaal broos en heeft het moeilijk op zware omlopen. Vantornhout is dan weer eerder een volger/overlever en geen geboren aanvaller. Tom Meeusen heeft dan weer wel een groot strijdershart maar mist continuïteit in zijn prestaties.

"Vlaanderen zit te wachten op een nieuwe kroonprins die het lef heeft Nys van de troon te stoten."

Sven Nys moet mee de Belgische eer hoog houden

Gelukkig zijn er nog de Nederlanders die niet vies zijn van een beetje modder of ijswater en het comfortabele asfalt laten voor wat het is. Hoewel van der Poel ook op de weg aardig uit de voeten kan en hij zelf al te kennen gaf op termijn misschien wel Lars Boom achterna te gaan focust hij zich nu volledig op het veld. Dankzij zijn rijzige gestalte kan van der Poel in het veld enorm veel kracht ontwikkelen. Eens zijn motor aanslaat is hij nog maar moeilijk te houden Van der Haar is dan weer technisch onderlegd en komt ook beter tot zijn recht op een technisch veeleisend parcours. Een Oranje dominantie behoort dus zeker tot de mogelijkheden. Geen slechte zaak voor het veldrijden, dat ondanks verwoede pogingen om ook in de Verenigde Staten als brede volkssport gelanceerd te raken, allesbehalve een mondiale sport kan genoemd worden. Zo lang er strijd is tussen de Lage Landen zal de cross zonder veel problemen overleven en interessant blijven voor Jan met de pet. Al zijn goede Tsjechen, Zwitsers, Fransen en Italianen ook meer dan welkom. Wat we vooral moeten vermijden zijn balorige toestanden met het gooien van bier, het massale boegeroep en de occasionele karatetrap. Goede buitenlandse crossers moeten we koesteren en zeker niet bespuwen zoals in het verleden als is gebeurd met Groenendaal en Boom.

Niet enkel sportief belooft het een boeiend jaar te worden. Ook hetgeen ernaast gebeurt is minstens zo interessant. Sven Nys wees de Belgische crossers de afgelopen weken meermaals op hun plichten in de pers en stelde onomwonden dat Vantornout en Pauwels maar beter eens in de spiegel kunnen kijken. Mario De Clerq ploegleider bij Sunweb-Napoleon Games, pleitte er dan weer voor om de startgelden drastisch te verlagen. Ironisch dat deze woorden net uit zijn mond komen. Vantornout weigerde twee weken geleden te starten in Ardooie omdat ze hem niet genoeg startgeld konden betalen. Zulke beslissingen neem je in overleg met je ploegleider, toch?  De toppers in het crossen lijken alvast niet geneigd om hun royale startgelden zomaar overboord te gooien. Wie Sven Nys aan de start wil brengen van een klassementscross betaalt bijvoorbeeld 8.000 euro. Voor een losse cross zoals dit weekend in Meulebeke kan dit oplopen tot 15.000. Het voorstel dat nu op tafel ligt en gesteund wordt door UCI-coördinator Van Den Abeele, wil de startgelden drastisch inperken en het prijzengeld de hoogte injagen. Zo vermijdt je dat crossers louter voor het startgeld aan de start komen en ongeïnspireerd rondrijden. Het zou alvast een enorme stimulans zijn voor de mindere goden, die ook nu nog vlot 1.000 euro startgeld opstrijken, om nog harder te trainen.