Anthony Van Loo

n de week dat Adnan Januzaj een monstercontract mocht ondertekenen van net geen 100.000 euro per week slaat het noodlot opnieuw toe voor Anthony Van Loo. In de wedstrijd tegen Oostende liep de polyvalente verdediger opnieuw een ernstig kruisbandletsel op. 

Anthony Van Loo, u kent hem vast en zeker als ik even kort zijn levensverhaal schets. Van Loo gold in 2008 als een veelbelovend talent. Onder de vleugels van van Wijk kreeg hij bij Roeselare volop kansen. De carriëre van Van Loo leek gelanceerd te zijn, eindelijk.  Hij had er dan ook lang op moeten wachten. In zijn eerste jaar Roeselare (2007) kwam hij amper van de bank. Nu hij eindelijk vast in de ploeg stond zou niemand er hem nog uitspelen. Alleen was er dat verdomde eigen lichaam dat begon te protesteren. Na een serie testen volgde het harde verdict. Hartritmestoornissen als gevolg van een erfelijke aandoening. Het is op dat moment volop pakjestijd, Kerstmis nadert en België maakt zich op voor gezellige eindejaarsfeesten.  Ten huize Van Loo wordt nauwelijks gevierd. De jonge verdediger verkeert lange tijd in onzekerheid over zijn toekomst als voetballer, een droom die hij al als kind najaagde. Brugada,  Belgiës meest vermaarde hartspecialist,  stelt Van Loo al snel gerust. Dankzij de inplanting van een defribilator zou hij al vrij snel terug op het trainingsveld kunnen staan. In totaal zou hij dat seizoen 22 wedstrijden spelen. Niet enkel Van Loo kende een rampjaar, ook Roeselare ging het dat jaar niet voor de wind. Na een lang seizoen tegen de degradatie werd het veroordeeld tot eindrondevoetbal met de tweedeklassers. 

"Het is op dat moment volop pakjestijd, Kerstmis nadert en België maakt zich op voor gezellige eindejaarsfeesten.  Ten huize Van Loo wordt nauwelijks gevierd. De jonge verdediger verkeert lange tijd in onzekerheid over zijn toekomst als voetballer, een droom die hij al als kind najaagde."

In die eindronde nam Roeselare het op de voorlaatste speeldag op tegen Antwerp, dat met Darko Pivaljevic een echte killer in huis heeft. Roeselare kan mits winst het behoud in eerste verzekeren en zal dat uiteindelijk ook doen. We schrijven minuut 43. Van Loo wandelt rustig naar de bal om te gaan ingooien, wanneer hij plots tegen de grond smakt. Zijn ploegmaats, die Van Loo's voorgeschiedenis kennen, snellen meteen naar hem toe. Wanneer de medische staf arriveert is Van Loo opnieuw bij bewustzijn. Zijn defribilator, een toestelletje van nog geen twee centimeter, had hem het leven gered. Bijkomende tests bij Brugada bevestigen de eerder gesteld diagnose. Ook nu mag Van Loo blijven voetballen. 

Zijn puike prestaties bij Roeselare zijn ook KV Mechelen niet ontgaan. Van Loo versiert een mooie transfer en komt in zijn eerste seizoen aan 22 wedstrijden. Het jaar nadien slaat dat dekselse noodlot opnieuw toe. Op training in augustus gaat de verdediger door zijn knie, een kruisbandletsel en 6 maanden revalidatie is het verdict. Van Loo zou dat seizoen niet meer in actie komen. 2012-2013 is voor Van Loo het seizoen van de wederopstanding. Stilaan evenaart hij opnieuw zijn niveau van in zijn beste dagen.  Zijn doorzettingsvermogen charmeerde ook Harm Van Veldhoven en dit seizoen stond de teller al op 613 speelminuten. In de wedstrijd tegen Oostende ging Van Loo kort voor rust opnieuw door de knie. Het was aandoenlijk om hem te zien spartelen van de pijn. Hij wist toen al ongetwijfeld hoe laat het was. Het seizoen zit er bij het vallen van de bladeren alweer op voor Van Loo. Sportnews wenst Van Loo alvast een spoedig herstel toe

x

Frederik Van Lierde

Frederik Van Lierde realiseerde zondag de ultieme droom,die iedere triatleet een carriëre lang met zich meedraagt, zegevieren in de Ironman in Hawaï. Een van ' s werelds zwaarste sportwedstrijden in de meest extreme omstandigheden. 

Eerlijk is eerlijk, ik kwam zondagmorgen compleet uit de lucht gevallen toen ik het heuglijke nieuws vernam. De media had er mij dan ook niet op geattendeerd voorafgaand aan deze wedstrijd. Dat Frederik Van Lierde het in zich had om deze wedstrijd ooit te winnen bewees hij vorig jaar door derde te eindigen. En in Juni jongstleden schreef hij voor de derde keer de Ironman van Nice op zijn naam. Dat enkel Focus WTV een cameraploeg ter plaatse had is dan ook een serieuze misrekening en een blunder van formaat. 

Bekroning van een lange carriëre

De Ironman van Hawaï geldt als het officieuze wereldkampioenschap triatlon lange afstand. 3,8 zwemmen, 180 km fietsen en als toetje mogen de deelnemers ook nog eens een marathon lopen. Ik heb proefondervindelijk ondervonden wat een marathon met het lichaam doet. Na mijn deelname aan Treviso was ik drie dagen zo stijf als een plank. Die marathon heb ik dan nog gelopen onder ideale omstandigheden, een zalig waterzonnetje en 15 graden op de thermometer. Dat is op Hawaï wel even anders. Hawaï is in feite een serie van ontelbare vulkanische eilandjes in het midden van de Stille Oceaan. De vulkanische rotsbodem houdt de hitte veel beter vast, waardoor deze wedstrijd in helse omstandigheden wordt betwist. Ook de hoge vochtigheidsgraad speelt een belangrijke rol en wordt vaak onderschat. De vochtbalans in het lichaam raakt hierdoor veel sneller verstoord,  wat een onmiddellijke impact heeft op het lichaam. Dehydratatie, wat kan leiden tot nierfalen, loert hier genadeloos om de hoek. 

Wie zich een beeld wil scheppen van de impact van deze wedstrijd op het menselijk lichaam moet maar eens Julie Moss intypen op Youtube. In 1982 nam deze Amerikaanse in functie van haar studies fysiologie deel aan de Ironman. Ze wou hierbij proefondervindelijk vaststellen wat deze wedstrijd met haar zou doen. Tot haar grote verbazing liep Moss met nog enkele kilometers te gaan in de marathon nog steeds aan de leiding. Compleet uitgeput bereikte zij de finish. De laatste hectometers werden al strompelend, struikelend en kruipend afgelegd. Het meest schrijnende was nog dat ze hierbij de controle verloor over verschillende lichaamsprocessen. Haar coördinatievermogen verdween als sneeuw voor de zon en acute diarree zorgde ervoor dat ze in sneltempo uitgedroogd raakte. Pas enkele meters voor de streep werd Moss ingehaald door Kathleen Mccartney. De beelden staan voor eeuwig en altijd op mijn netvlies gegrift. Het moet gezegd dat de omkadering in 1982 nog in de kinderschoenen stond en je vandaag de dag haast professioneel met triatlon bezig moet zijn om startrecht te verkrijgen. Niettemin gebeurt het nog steeds dat de grenzen van het menselijk lichaam fel worden overschreden. In 1997 vochten Sian Welch en Wendy Ingraham al kruipende een duel uit om de vierde plaats. De beelden gingen de wereld rond en werken nog steeds inspirerend. 

Frederik Van Lierde treedt met deze zege in de voetsporen van zijn naamgenoot/annex trainer Luc Van Lierde. Overigens zijn de twee geen familie van elkaar. Van Lierde is de eerste Europeaan in 6 jaar die deze wedstrijd op zijn naam schrijft. De laatste jaren zijn het vooral de Australiërs die  hier de plak zwaaien. De emoties op het gezicht van vader en moeder na afloop verraadden welke opofferingen hu zoon zich de laatste jaren heeft getroost. Een proces van lange adem, waarbij kosten noch moeite werden gespaard. Om gewoon te worden aan de zware wedstrijdomstandigheden trainde Van Lierde bijvoorbeeld meermaals in een speciaal aangepast klimaatkamer. De Sportman van het Jaar is bij deze reeds bekend.

Survival of the fittest

Het zijn harde tijden voor onze vriend Kevin De Bruyne, uitgesproken als De Bruune over het kanaal. José Mourinho heeft het duidelijk niet begrepen op de golden boy van het Belgische voetbal. 

Wie aan de top wil voetballen moet zich gedragen als een echte klootzak, haast op het criminele af. Alleen op die manier blijf je als voetballer overeind in de meedogenloze wereld die het voetbal vandaag is. 'Survival of the fittest' heet dat in Darwininaanse termen. Wie tekenen van zwakheid vertoont wordt genadeloos met de grond gelijk gemaakt. Als voetballer draag je een masker, en laat je vooral geen emoties blijken. Een voetballer hoort over niets anders dan vrouwen en auto's te praten en mag zeker niet al te intelligent overkomen. Dat is het clichébeeld dat anno 2013 nog steeds overeind staat. Al is er stilaan een kentering merkbaar. Jonge voetballers hechten in deze economisch barre tijden meer en meer belang aan een degelijke opleiding. In het peloton zijn de renners met een universitair diploma op zak al niet meer op twee handen te tellen en die trend zet zich nu ook door in het voetbal. Wel hebben ze één ding gemeen, die voetballers, ze kiezen bijna steeds voor een opleiding tot leerkracht LO. Kwestie van niet al te veel intellectuele arbeid te moeten leveren, waarmee ik niet gezegd wil hebben dat deze studierichting onderschat moet worden. Ik wil de goegemeente zeker niet nog meer schofferen na de gratuite opmerkingen van Geubels in zijn programma aan het adres van de LO-leerkrachten. Maar goed we wijken af. 

"Wie tekenen van zwakheid vertoont wordt genadeloos met de grond gelijk gemaakt. Als voetballer draag je een masker, en laat je vooral geen emoties blijken."

Kevin De Bruyne heeft in feite alles tegen, buiten het feit dat die heel goed kan voetballen, om het te maken in het voetbal. Kev ziet er uit als een brave koorknaap. De Gentse wittekop geeft hoegenaamd geen sikkepit om status en geld, iets wat we enkel kunnen toejuichen. Het liefst van al zou hij 24/7 rondlopen in een slonzige joggingbroek. Het is De Bruyne ten voeten uit. Een groot contrast in een wereld die wordt geregeerd door glitter en glamour, luxehoertjes en Louis Vuitton. Ik vraag me af in welke blitse sportkar De Bruyne elke ochtend de parking van het oefencomplex van Chelsea komt opgereden. Misschien wordt Kev nog wel elke dag door moeder aan de poort afgezet, waarna ze haar zoon nog drie kushandjes toewerpt en hem zijn lunchpakket in de handen drukt. In een kleedkamer vol ongebluste ego's en testosteron is Kev een makkelijk doelwit voor Mourinho, die zich afvraagt hoe hij zijn kleedkamer op orde houdt zonder veel tramelant. Dan kom je gevoelsmatig al snel bij De Bruyne uit. Mijn raad aan mijn naamgenoot is dan ook even simpel als geniaal. Vanaf vandaag ben je een genadeloze klootzak, die niets of niemand ontziet. Dwing je status af met dure kledij, horloges, blitse wagens, gouden kettingen. En niet onbelangrijk: zoek je zo snel mogelijk een  rondborstige WAG. Kortom, werk aan de winkel., want zo werkt het nu eenmaal in het voetbal. Mourinho zal niet meer om je heen kunnen.

Noot: Wie een beter zicht wil krijgen op de kleedkamergeheimen in het voetbal moet zeker het boek Ik, Zlatan eens lezen. Zlatan schetst er er een beeld hoe hij zich hult in een cocon om op die manier zijn status in het voetbal af te dwingen. Ook het boek van de betreurde Robert Enke werkt verhelderend. Enke worstelde met zichzelf en de hierboven beschreven geldende attitude in het voetbal en iseen van de oorzaken die ertoe leidde dat deze veelbelovende doelman uit het leven stapte.