Waar hebben we dat nog gehoord moet u vast en zeker denken? Indien uw kortetermijngeheugen u nog niet in de steek heeft gelaten zal de zaak Duchatelet vast en zeker een belletje doen rinkelen. Mircea Rednic had er met Standard vorig jaar een goed seizoen op zitten. Supporters gingen er dus vanuit dat Rednic ook volgend seizoen zou mogen aanblijven. Duchatelet, die er eigenzinnige ideeën op nahoudt als het op voetbal aankomt, dacht daar evenwel anders over. Exit Rednic en de excentrieke Luzon uit Israël werd aan boord gehesen. Zeer tot ongenoegen van de Luikse fans. De resultaten geven Duchatelet voorlopig gelijk, waardoor de fans zich voorlopig gedeisd houden. Maar het was niet alleen het geval Rednic dat de fans van Standard het afgelopen jaar deed steigeren. Vooral het gebrek aan visie, waarbij het sportieve voorop staat, werd gehekeld. Zo kwam het tot een openlijke aanvaring tussen La Famille des Rouches, overkoepelend supportersorgaan, en Duchatelet nadat deze laatste 20 miljoen euro onttrok uit de club. Het supportersprotest in de thuiswedstrijd tegen Anderlecht vorig seizoen, waarbij de match moest worden stil gelegd nadat er tal van rookbommen op het veld werden gegooid, was het grote kantelmoment voor de voormalige kopman van Vivant, die prompt beloofde op zoek te gaan naar een overnemer. Meer dan een jaar later is er nog steeds geen overnemer gevonden en op wat supportersprotest in het begin van het seizoen na is het nu weer peis en vree op Sclessin. Of hoe het korte-en langetermijngeheugen voetbalfans nog wel eens in de steek wil laten.
Drang naar aandacht
Terug naar de orde van de dag dan. Het protest uit de Vurige steden heeft zich een goede 60 kilometer naar het noorden verplaatst. Momenteel wordt in Genk volop de revolutie gepredikt. De slachtofferrol wordt deze keer waargenomen door het duo Degraen en Jacobs, die het dagelijkse bestuur van de club voor rekening nemen. Genk begon alvast denderend aan het seizoen en er werd fris en modern voetbal gebracht met enkele Europese uitschieters als kers op de taart. De uitoverwinning op Kiev was ronduit knap. Maar na het thuisverlies tegen Anderlecht is de motor aan het sputteren geslagen. Een gebrekkige communicatie tussen supporters en bestuur, de teloorgang van Genk als warme familieclub en het gebrek aan visie jagen de fans nu al weken in de hekken. De sportief tegenvallende prestaties van de laatste weken is de perfecte voedingsbodem om het protest te rechtvaardigen. Een kans waar de fans stiekem op hebben gewacht. De motor van het supportersprotest is Tribune Zuid, waar leden van Drughi en Geneche week na week voor een zuiderse sfeer zorgen. Gekleed in het zwart geven zij uiting aan hun protest. Een protest waar niet iedereen in de Cristal Arena zich in kan vinden. Paradoxaal genoeg zijn deze amokmakers dus zelf deels verantwoordelijk voor de teloorgang van hun familiale club. Los van het feit of dit supportersprotest gerechtvaardigd is willen fans te pas en te onpas de held uithangen. Is het die continue drang naar aandacht of gewoon een opstoot van oergevoelens? Of misschien is het wel een combinatie van de twee? Ook in Anderlecht lijkt nu stilaan iets te broeien.
Drang naar aandacht
Terug naar de orde van de dag dan. Het protest uit de Vurige steden heeft zich een goede 60 kilometer naar het noorden verplaatst. Momenteel wordt in Genk volop de revolutie gepredikt. De slachtofferrol wordt deze keer waargenomen door het duo Degraen en Jacobs, die het dagelijkse bestuur van de club voor rekening nemen. Genk begon alvast denderend aan het seizoen en er werd fris en modern voetbal gebracht met enkele Europese uitschieters als kers op de taart. De uitoverwinning op Kiev was ronduit knap. Maar na het thuisverlies tegen Anderlecht is de motor aan het sputteren geslagen. Een gebrekkige communicatie tussen supporters en bestuur, de teloorgang van Genk als warme familieclub en het gebrek aan visie jagen de fans nu al weken in de hekken. De sportief tegenvallende prestaties van de laatste weken is de perfecte voedingsbodem om het protest te rechtvaardigen. Een kans waar de fans stiekem op hebben gewacht. De motor van het supportersprotest is Tribune Zuid, waar leden van Drughi en Geneche week na week voor een zuiderse sfeer zorgen. Gekleed in het zwart geven zij uiting aan hun protest. Een protest waar niet iedereen in de Cristal Arena zich in kan vinden. Paradoxaal genoeg zijn deze amokmakers dus zelf deels verantwoordelijk voor de teloorgang van hun familiale club. Los van het feit of dit supportersprotest gerechtvaardigd is willen fans te pas en te onpas de held uithangen. Is het die continue drang naar aandacht of gewoon een opstoot van oergevoelens? Of misschien is het wel een combinatie van de twee? Ook in Anderlecht lijkt nu stilaan iets te broeien.
Niets is zo vergankelijk als succes in het voetbal. De ene week is men de held om de week nadien met alle zonde van Israël te worden overladen. Het pragmatische denkvermogen van de modale voetbalsupporter lijkt steeds en meer te worden aangetast door de waan van de dag. Consequent gedrag, nooit van gehoord. Standard Luik zou nog steeds in brand moeten staan omdat Duchatelet zich niet aan zijn woord lijkt te houden en de club nog steeds niet verkocht is. De sportieve prestaties van Standard lijken een verdovend effect te hebben op de supporters. Wat eens te meer bovenstaande stelling bewijst. Als supporter heb je uiteindelijk niet te kiezen, je moet de zaken nemen zoals ze zich aandienen. Ik pleit er dan ook voor dat clubs meer en meer gaan werken volgens Duits model. Dit houdt in dat supporters een bepaalde participatie in de raad van bestuur kunnen afdwingen en dus mee het beleid kunnen bepalen. Supporters zijn uiteindelijk de club en dus is het niet meer dan logisch dat zij ook inspraak krijgen. Ik hoop alvast op de hardnekkigheid van de Genkse fans om hun protest, zij het op een beschaafde manier, te blijven volhouden. Aan hypocrisie heeft niemand een boodschap en het zou de geloofwaardigheid van de voetbalsupporter alvast ten goede komen.
